بلۏچی
امزا بکن اِت

حق انتخاب پوشش

1145%
۱٬۱۴۵ دزنام
۱٬۵۰۰ سئوَب
گرشاد اَرزی ءِ بندات کتگ

نیست اِنت بلۏچی

حق انتخاب پوشش که خود بخش مهمی از دو حق اساسی «مالکیت بر بدن» و «آزادی عقیده» است، جزء بنیادی‌ترین حقوق انسانی است که جمهوری اسلامی در ۴۵ سال گذشته به روش‌های مختلف از زنان ایران سلب کرده است.

جمهوری اسلامی با ملاک قرار دادن «پوشش اسلامی» به عنوان پوشش برتر، روال طبیعی زندگی شهروندانی را که به این نوع پوشش تن نمی‌دهند با انواع ابزار سرکوب مختل ساخته و آنان را از فرصت‌های سیاسی، علمی، اجتماعی و فرهنگی محروم ساخته است. گشت ارشاد تا قبل از قتل مهسا امینی به دست جمهوری اسلامی یکی از نهادهای رسمی مسئول سرکوب سیستماتیک زنان بود. اکنون با نزدیک شدن به سالگرد قتل مهسا (ژینا) امینی، حکومت سعی دارد تا با تنگ‌تر کردن دایره سرکوب و تصویب قوانین پیشگیرانه، حجاب اجباری را هرچه بیشتر تحمیل کند. در طی این یک سال شاهد پلمب کسب و کارها، محرومیت زنان از خدمات اجتماعی، احکام بی اساس قضایی برای زنان، توقیف خودروها بصورت غیرقانونی، بازداشت‌های وحشیانه و شکنجه و آزار جنسی مخالفان حجاب اجباری بوده‌ایم.

جمهوری اسلامی به بهانه اجرای اصول شرع اسلام، قوانین زن‌ستیز را پاسداری کرده و مدام خشونت علیه زنان را تقویت و گسترش داده است. تلاش برای تصویب و قانونی کردن لایحه «حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» که به لایحه حمایت از «حجاب و عفاف» معروف است، اقدام جدید جمهوری اسلامی برای پیشبرد اهداف خود است.

این لایحه نه تنها با حقوق اساسی بشر به ویژه حق «انتخاب پوشش»، حقوق زنان و حق «ممنوعیت اِعمال تبعیض جنسیتی» در تضاد است بلکه دارای ایرادهای حقوقی پایه‌ای است؛ لایحه «حجاب و عفاف» حریم خصوصی شهروندان را نقض می‌کند، اختیار تفسیر قانون و تشخیصِ مصداق عمل مجرمانه را به پلیس می‌دهد، و اصل شخصی بودن جرم و مجازات را زیر پا می‌گذارد. علاوه بر ایرادات حقوقی و قانونی این لایحه که نمی‌توان آنها را نادیده گرفت، ماهیت آن نیز دارای ابهام است. این لایحه بر محور «برخورد، بازداشت و مجازات» شهروندانی تدوین شده که خواستار تغییر قانون حجاب اجباری هستند و از داشتن حجاب اجباری سرباز می‌زنند و براساس این لایحه مجازات‌های سنگین تا حد حبس و جریمه درجه سه، شامل حال آنها میشود.

ساختار جمهوری اسلامی بر فرودست‌‌سازی زنان، بهره‌کشی مضاعف از آن‌ها و تاراج حقوق اولیه‌ی آن‌ها استوار است. گرشاد تمامی خشونت‌ها و سرکوب‌های سیستماتیک جمهوری اسلامی را محکوم کرده و خواستار انحلال تمامی گروه‌های سرکوب از جمله گشت ارشاد و آمران به معروف و لغو تمام قوانین زن‌ستیز جمهوری اسلامی است.

گرشاد ضمن به رسمیت شناختن آسیب‌های چند لایه حجاب اجباری که تنها زنان را هدف قرار نمی‌دهد، از تمامی افراد دغدغه‌مند، گروه‌های فعال حقوق بشری و نهادهای پیشرو حامی حقوق زنان و اقلیت‌های جنسی و جنسیتی می‌خواهد با امضای این دادخواست در برابر سرکوب‌های جمهوری اسلامی سکوت نکنند.

نوکیں رویداد

  • اِمزا ءِ جاه

    اُستان دزنامانی لێکئو
    البرز ۴۸
    اردبیل ۴
    بوشهر ۱۰
    چارمهل و بَهتییاری ۵
    روبرکتی آزربئیجان ۲۳
    پارس ۴۷
    گیلان ۲۲
    گلستان ۱۱
    همدان ۶
    هرمزگان ۵
    ایلام ۱۲
    اِسپَهان ۴۵
    کرمان ۱۵
    کرمانشاه ۷
    هوزستان ۲۳
    کهگیلویا و بویراحمد ۱
    کردستان ۵
    لرستان ۵
    مرکزی ۸
    مزَنداران ۱۵
    شمالی هراسان ۱
    کَزوین ۱۰
    کُم ۷
    رِزوی هراسان ۴۶
    سمنان ۷
    سیستان و بلوچستان ۶
    جنوبی هراسان ۳
    تهران ۴۲۸
    مشرکی آزربئیجان ۹
    یزد ۷
    زنجان ۴
    ئے اَرزی ءَ تنیگہ ۱٬۱۴۵ دزنام مُچ کوتگ. ۹۲% دزنام چه ایران ءُ کم ءُ گیش ۸% ایران ءَ چہ در دیگ بیتگ انت۔. گیشیں سرپدی پہ ایران ءِ دزنام جنوکانی جاگہ ے واست ءَ اِدا ٹپّ اِت۔.
  • آھری دزنام

    1. حق پوشش اختیاری

    2. آزادی پوشش حق طبیعی زنان ایران و جهان هست

    3. احترام به هم

    4. آزادی انتخاب زندگی

    5. آزادی و انسانیت

  • گرشاد ءَ ای اَرزی بندات کرتگ

ھمہ وڑیں اَرزی

اَرزی په اگبال ءُ هَک ءُ اِنساپ!

وتی توار ءَ چِست کنیت، اَرزی دیم بدئیت. هرچ شهری باشنده، هرچ موضوع ءِ سرا اَرزی دیم دات کنت.

یک اَرزی ءِ بندات بکن اِت