(اگر این دادخواست را امضاء کنید، ایمیلی برایتان فرستاده میشود که لازم است آن را باز و امضایتان را تایید کنید تا امکان نمایش امضاء فراهم شود)
به: آقای سیدعلی خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی
و نیز به: آقای حسن روحانی، رئیسجمهوری اسلامی
قوه قضاییه جمهوری اسلامی ایران در حال تنبیه زندانیان مدافع حق کارگران با مجازاتهای سنگین است؛ مجازاتهای شدیدی که مربوط به اتهامهای جرایم امنیت ملیاند و مجازاتهای بدنی همچون شلاق. زندانیان مدافع حق کارگران در ایران عبارتاند از کارگرانی که اغلب به دلیل مطالبه دستمزدهای پرداخت نشدهشان بازداشت شدهاند، فعالان دانشجویی و مدنی که با اعتراضات کارگری همراه شدهاند و روزنامهنگارانی که مسائل کارگری را پوشش میدهند.
اسماعیل بخشی، یکی از نمایندگان کارگران مجتمع نیشکر هفتتپه در جنوب غربی ایران، به ۱۴سال حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده است.
سپیده قلیان، دانشجو و شهروند-خبرنگار که اخبار اعتراضات هفتتپه را منعکس میکرد به ۱۸ سال حبس تعزیری محکوم شده و مرضیه امیری، خبرنگار روزنامه شرق، که اخبار جنبشهای کارگری را پوشش میداد، به ده سال و ۶ ماه حبس تعزیری و ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شده است.
تلویزیون دولتی جمهوری اسلامی پیش از صدور احکام، گزارشی پخش کرد که در آن اسماعیل بخشی و علی نجاتی، از نمایندگان کارگران مجتمع نیشکر هفتتپه، و همینطور سپیده قلیان به زور وادار به اعتراف علیه خویش شدند و گفتند که امنیت ملی را به خطر انداختهاند. بعدتر بخشی و قلیان شهادت دادند که این اعترافات به زور و تحت شکنجه صورت پذیرفته است.
در دو سال گذشته، ایران شاهد شمار فزایندهای از اعتراضات و اعتصابهای کارگری بوده است؛ اعتراضاتی که غالباً به دلیل عدم پرداخت دستمزدها و مزایای شغلی رخ داده است. نیروهای انتظامی ایران به هر اعتراض عمده کارگری حمله کرده و صدها کارگر را بازداشت کردهاند. ارعاب کارگران و فعالان کارگری،همراه با بازداشت موقتی کارگران یا فرستادن پیامکهای تلفنی تهدیدآمیز به آنها، از جمله تمهیدات ایران برای مهار اعتراضات بوده است.
جمهوری اسلامی با هدف قرار دادن نمایندگان کارگران، فعالان حامی کارگران و روزنامهنگارانی که مسائل کارگری را پوشش میدهند، در حال سرکوب و قطع پیوندهای ارزشمند میان گروههای مختلف در جامعه مدنی است که دولت را به دلیل غفلت از مشکلات کارگران مسئول میدانند. سرکوب چنان گسترده و شدید است که کلیه اعضای هیئت تحریریه مجله گام، رسانهای که مسائل کارگران را پوشش میدهد، هریک به ۱۸ سال حبس تعزیری محکوم شدهاند.
اتحادیههای مستقل کارگری مثل اتحادیه آزاد کارگران ایران (که اعضایش دستگیر شدهاند)، همین طور کانون صنفی معلمان، رانندگان اتوبوس و کامیون اعتصابی، همه با برخوردهای شدید و احکام سنگین مشابهی مواجه شدهاند.
ما، امضاءکنندگان این دادخواست، خواستار این موارد هستیم:
۱. آزادی فوری و بدون قید و شرط زندانیان مدافع حق کارگران و لغو بلادرنگ احکام صادر شده برای آنها ، از جمله در مورد روزنامهنگارانی که اخبار کارگری را پوشش میدهند؛
۲. رفع اتهام از تمام مدافعان کارگران و پایان دادن به آزار و اذیت، دستگیریهای خودسرانه و حملات و مجازاتهای بدنی کارگران معترض به شرایط کار و همچنین بررسی و پیگرد قانونی آمران و عاملان چنین حملات و اقداماتی؛
۳. اجرای کامل تعهدات ایران به میثاق بینالمللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی (ICESCR)، بهویژه ماده ۸ آن در خصوص حق سازماندهی و فعالیت اتحادیههای کارگری، هم در قانون و هم در عمل و تصویب مقاولهنامههای ۸۷ و ۹۸ سازمان بینالمللی کار مبنی بر آزادی انجمنها (سندیکاها) و قراردادهای جمعی.
شعله زمینی
حسن نایب هاشم
Iranian Government Must Free all Labor Prisoners and End Suppression of the Right to Peaceful Assembly Immediately
حمایت از هم و طنانم در برابر ظلم و ستم