اواسط بهمن ۱۴۰۲ نیروهای امنیتی موجی از دستگیری فعالان مدنی و سیاسی آذربایجان را به راه انداختند. در این میان طاهر نقوی وکیل آذربایجانی ساکن شهرستان کرج روز سهشنبه ۱۷ بهمن ۱۴۰۲ با ضرب و شتم و به صورت غیرقانونی بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.
آقای نقوی در ۲۳ خرداد ۱۴۰۳ به دلیل بازداشت غیرقانونی خود دست به اعتصاب غذا زد. با این حال در روز دوم اعتصاب یکی از ماموران زندان به نام رضا اسدی (از وابستگان رئیس زندان آقای فرزادی) به بهانههای واهی با آقای نقوی درگیر شد، سپس مأموران زندان آقای نقوی را مورد ضرب و شتم قرار دادند و به قرنطینه زندان منتقل کردند. آقای نقوی همزمان از امکانات بهداشتی، ورزشی، و کتابخانه نیز محروم شد.
در ۳۰ خرداد ۱۴۰۳، پس از وخامت وضع جسمانی طاهر نقوی، این زندانی سیاسی به بهداری زندان اوین منتقل شده است. او در زمان اعتصاب غذا، از مصرف داروهای تیروئید و فشار خون خود صرف نظر کرد که خود باعث مشکلات جسمانی بیشتری شد، به نحوی که پزشک زندان اعلام کرد آقای نقوی در معرض حمله قلبی است. او به درخواست خانواده اعتصاب غذای خود را شکست.
طاهر نقوی در ۱۳ تیرماه ۱۴۰۳ از قرنطینه به اندرزگاه ۶ زندان اوین (سالن کارگری) منتقل شد. حق دسترسی به شهود دادگاه از این زندانی سیاسی گرفته شده است. مأموران زندان برای تنبیه بیشتر آقای نقوی پروندهی جدیدی با اتهامات «توهین و تمرد در مقابل مامورین» و «اخلال در نظم و امنیت عمومی» باز کردند.
آقای نقوی تا کنون با دخالت نهادهای امنیتی و کارشکنی مسئولان قضایی از امکان دسترسی به وکیل و آزادی موقت با تودیع وثیقه برخوردار نبوده و کماکان در بازداشت به سر میبرد.
ما امضاکنندگان این دادخواست خواهان آزادی هرچه سریعتر طاهر نقوی وکیل دادگستری هستیم.
sign-public