۲۶ تیر ۱۴۰۳
طبق گزارش شبکه حقوق بشر کردستان، در سال ۱۴۰۲حداقل ۳۹ کولبر کُرد در مناطق مرزی استانهای آذربایجان غربی، کردستان، و کرمانشاه کشته شدند. از این تعداد، ۲۷ نفر، از جمله یک کودک، مستقیماً به دست نیروهای نظامی ایران هدف قرار گرفتند و یک نفر توسط نیروهای مرزبانی عراق کشته شد.
علاوه بر این، طی همین تاریخ، ۳۵۶ کولبر به شدت مجروح شدند. از این تعداد، ۳۱۱ نفر، از جمله ۱۵ کودک، با تیراندازی نیروهای نظامی جمهوری اسلام زخمی شدند، هشت نفر در اثر ضرب و شتم، شش نفر در اثر سقوط از ارتفاعات در حین تعقیب نظامی، و پنج نفر توسط تیراندازی نیروهای مرزبانی عراق زخمی شدند. سایر مصدومیتها شامل ۱۱ نفر در تصادفات جادهای، ۹ نفر در اثر سقوط از ارتفاعات، و شش نفر در انفجار مینهای زمینی بوده است.
در نیمه نخست سال میلادی ۲۰۲۴، بنا به گزارش خبرگزاری «کُردپا»، ۳۳ کولبر جان خود را از دست دادند و ۲۵۴ نفر از جمله ۱۴ کودک مجروح شدند. بیشتر این موارد ناشی از شلیک نیروهای امنیتی بوده است.
سالهاست که کردها در مناطق مرزی ایران، عراق، و ترکیه در استانهای ارومیه، کردستان و کرمانشاه، به دلیل نبود برنامههای اقتصادی و زیرساختها، و به سبب توسعهی ناموزون نسبت به مرکز، برای بقا به کولبری وابسته شدهاند.
کولبری یک «اجبار» است، نه یک انتخاب. کولبری یک اشتغال خطرناک است که به دلیل نبود فرصتهای شغلی و اقتصاد مولد، به تنها راه کسب درآمد تبدیل شده است. بسیاری از کولبرها به دلیل تیراندازی مستقیم نیروهای مرزی، سقوط از ارتفاعات، یا انفجار مینهای باقیمانده از جنگ ایران و عراق جان خود را از دست میدهند.
کولبری سن و جنسیت نمی شناسد ، از کودک ١٣ ساله تا افراد ٧٠ ساله برای تهیه نان روزانه به سراغ کولبری میروند. کولبری قاچاق کالا نیست، بلکه بازتابی از یک سرکوب تاریخی است که با تشکیل دولت ـ ملت مدرن به وجود آمده است. این ارزشزدایی از مردم کُرد، نتیجه سیاستهای شبهاستعماری دولت مرکزی نسبت به سایر ملیتهای ایران بوده است.
فقیرسازی سیستماتیک توسط دولت مرکزی، ظلم اقتصادی و ملی، در وضعیت کولبرها تبلور پیدا میکند.
ما امضاکنندگان این دادخواست از مقامات مسئول جمهوری اسلامی ایران، سازمانهای حقوق بشری، و نهادهای مرتبط درخواست میکنیم تا سکوت خود را در مورد کشتار روزانه کولبرها بشکنند. ما خواستار آنیم که جمهوری اسلامی ایران موظف به انجام اقدامات زیر شود:
۱. فوراً تیراندازی مستقیم، خشونت، و آزار کولبرها به دست نیروهای مرزی ایران را متوقف کند.
۲. اجازه دهد کولبرها بدون مداخله کار کنند تا فرصتهای شغلی پایدار ایجاد شود.
۳. نظارت بینالمللی برای رسیدگی به کشتار سیستماتیک را بپذیرد و حفاظت از حقوق کولبران را ضمانت نماید.
ما درخواست مداخله فوری سازمانهای حقوقی و قضایی بینالمللی را داریم تا به کشتار دایمی کولبران رسیدگی کنند.