به خاطر حفظ جان دختران و زنان در ایران سریعاً اقدام کنید

خطاب به:آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان مللمیشل باچله، کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان مللجاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایراندوبروکا سمینوویچ، گزارشگر ویژه درباره خشونت علیه زنان، علل و پیامدهای آن

ما امضا کنندگان با احترام از شما می‌خواهیم که در مورد وضعیت قتل‌هایی که در ایران به بهانه حفظ ناموس و آبرو رخ می‌دهد و قربانیان آن دختران و زنان هستند اقدام کنید.

در کمتر از سی روز در ماه مه و ژوئن سال ۲۰۲۰، سه دختر و زن جوان توسط پدران و همسران خود به قتل رسیدند. رومینا اشرفی، ۱۴ ساله بود که پدرش او را برای داشتن رابطه با یک مرد بزرگسال به قتل رساند. فاطمه برحی ۱۹ ساله بود که همسرش سر او را برید و او را به خیانت متهم کرد. ریحانه عامری ۲۲ ساله بود که پدرش او را با ضرب و شتم کشت چون موافق انتخاب‌هایش در زندگی نبود.

قتل‌های ناموسی محدود به سه واقعه فوق نیستند. زنان و اقلیت‌های جنسی در ایران با خلاء قوانین حمایتی روبه‌رو بوده و ساختار قانونی نیز مردان مستعد خشونت را به سمت اِعمال انواع خشونت علیه زنان خانواده سوق می‌دهد.

متأسفانه در قانون نه تنها در مواردی امکان و اجازه مجازات زنان به مردان داده شده، (مثل ماده ۶۳۰ قانون مجازات اسلامی که جواز قتل زن توسط شوهرش را درصورتی که در یک بستر با مرد بیگانه دیده شود صادر می‌کند) بلکه در صورت ارتکاب انواع قتل زنان و دختران، امکان گریز از مجازات سخت نیز برای مردان پیش‌بینی شده است.

قتل ناموسی فقط یک مورد از زن‌کُشی و دخترکُشی است. مسأله اصلی دادن حق مالکیت فرزند به پدر و جد پدری و همینطور واگذاری ریاست خانواده به مردان/پدران است. به این دلیل – برخلاف بسیاری از کشورهای دیگر – زن‌کُشی و دخترکُشی را در ایران باید به خاطر این پشتوانه قانونی نوعی از قتل‌های سیاسی محسوب کرد.

ما از شما و دفاتر شما می‌خواهیم که از مکانیسم‌های حقوق بشری سازمان ملل استفاده کنید و از جمهوری اسلامی ایران بخواهید که:

۱ - نگاه قوانین کیفری به جرم‌انگاریِ خشونت خانگی علیه زنان، و قتل ناموسی به گونه‌ای پیش‌دارنده و تنبیه‌گر تغییر کند. جنایت پدران، پدربزرگ‌ها، برادران، شوهران، و شرکای جنسی علیه زنان قربانی با مجازات سخت (جایگزین اعدام) روبه‌رو شود.

۲- اصلاح و تصویب سریع‌ «ﻻﯾﺤﻪ ﺗﺄﻣﯿﻦ اﻣﻨﯿﺖ زﻧﺎن در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﺸﻮﻧﺖ» و گنجاندن انواع خشونت علیه زنان به‌ویژه مصادیق خشونت‌های ناموسی، درون‌خانوادگی و خشونت‌های سرچشمه گرفته از ناموس پرستی، غیرت و آبرو. این لایحه نزدیک به یک دهه بین بخش‌های حکومتی در گردش است و بسیاری از بخش‌های حمایتگر حقوق زنان از آن حذف شده است.

۳- با پیوستن به کنوانسیون رفع هر گونه تبعیض علیه زنان سازمان ملل، ایران قوانین داخلی‌اش را بر اساس استانداردهای عمومی حقوق زنان تنظیم کند. این کنوانسیون سال‌هاست در مجمع تشخیص مصلحت نظام جهت بررسی ارسال شده اما نتیجه‌ای از این بررسی حاصل نشده است.

۴- نهادهای اجرایی و فرهنگی باید برای پیشگیری از خشونت علیه زنان و به طور خاص «قتل به بهانه ناموس»، ملزم به تهیه برنامه‌های فرهنگی و آموزشی شوند و زن‌کُشی یا دخترکُشی را به عنوان یک جرم و ناهنجاری اجتماعی تعریف کنند. دولت برای تغییر سنت‌های زن‌کُشی باید موظف به تلاش برای افزایش آگاهی عمومی شود.

در کنار مطالبات فوق، ما از شما می‌خواهیم از مکانیسم‌های موجود در زمینه حقوق بشر در سازمان ملل از جمله شورای حقوق بشر، بررسی دوره‌ای و جهانی حقوق بشر، و دستورهای گزارشگران ویژه استفاده کرده و از جمهوری اسلامی ایران بخواهید که در رابطه با کاهش تعداد قتل‌های مرتبط با جنسیت، اصلاحات قانونی ساختاری انجام دهد. ما امضاء کنندگان این دادخواست از شما درخواست داریم که به خاطر حفظ جان دختران، زنان و اقلیت‌های جنسی در ایران سریعاً اقدام کنید.

به‌روز رسانی، دوشنبه ۹ تیر ۱۳۹۹ - این دادخواست از سوی سایت دادخواست به سازمان ملل متحد فرستاده شد. همکاران ما در «رادیو زمانه» نیز این دادخواست را به‌طور رسمی به دفتر گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران خواهند فرستاد.

◄ متن انگلیسی

To:Antonio Guterres, Secretary-General of the United NationsMichelle Bachelet, the UN High Commissioner for Human RightsJavaid Rehman, United Nations Special Rapporteur on the Human Rights Situation in the Islamic Republic of IranDubravka Šimonovic, Special Rapporteur on Violence against Women, its Causes and Consequences

We the undersigned respectfully urge you to take immediate action about the situation of honor-related killings of girls, women, and sexual minorities in the Islamic Republic of Iran.

In less than thirty days in May and June 2020, three young women have been murdered in Iran by their fathers and husbands who claimed they acted in defense of their family honor. Romina Ashrafi was 14 years old when her father killed her for having a relationship with an adult man. The 19 years old Fatemeh Borhi was decapitated by her husband who accused her of adultery. Reyhaneh Ameri, 22 years old, was killed by her father with a hatchet for coming home late.

Gender-related femicide and honor-related killings in Iran are not limited to the three above incidents. Women and sexual minorities in Iran are especially vulnerable because this form of violence is condoned by the official laws and the judiciary system in Iran.

Unfortunately, in the current law, not only is the punishment of women by men easily accepted, but when a murder is committed, the possibility of escaping severe punishment for men is also foreseen. (Like Article 630 of the Islamic Penal Code, which allows a husband to kill his wife if he sees her in bed with another man.)

Honor killing is just one incident of femicidal behavior. The main issue is that Islamic law gives the father and paternal ancestor the right to own their children, and recognizes the head of the family to be only a man. For this reason - unlike many other countries - femicide in Iran, because of this very legal backing, must be considered a form of political murder.

We call on you and your offices to employ every UN Human Rights Mechanism to ask the Islamic Republic of Iran to:

1- Change the criminal laws' approach to domestic violence, especially honor killings. Laws need to be changed in a predictive and punitive way. Violent acts committed against women by fathers, grandfathers, brothers, husbands, and sexual partners must be criminalized. Honor killing must be recognized as premeditated murder and be punished as such (alternative to execution).

2- Rectify and pass the existing bill titled "the Provision of Women's Security against Violence" and include in this bill, and in the Islamic Penal Code, amendments to criminalize honor-related killings especially by fathers, grandfathers, brothers, husbands, and intimate partners. The bill has been circulating in the parliament for nearly a decade, consistently watered down, with parts completely removed, due to conservative resistance. It needs to be re-written with urgency and pass as amendment to the Penal Code.

3- Ratify the Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination Against Women (CEDAW). Iranian law must be governed by the general standards of women's rights enshrined in this Convention. The convention has been submitted to the Islamic Republic’s Expediency Council for review for many years, but no results have been obtained.

4- To prevent violence against women, and in particular "honor killings," cultural institutions must be required to provide educational programs in which murder for the sake of family honor is defined as a crime and as a social anomaly. The government must commit itself to trying to raise public awareness to change such genocidal traditions.

Along with the above-mentioned demands, we would like to ask you to employ existing United Nations human rights mechanisms including the Human Rights Council, the Universal Periodic Review, and Special Rapporteur mandates, and urge the Islamic Republic of Iran to take on legal reforms to reduce the number of honor-related killings in the country. We, the undersigned, request that you take immediate action to protects the lives of women and sexual minorities in Iran.