واژۆ بکە
|

توافق ملی در باره سیاست هسته ای، مردم حق دارند بدانند

491%
۴۹۱ واژۆ
۳۵۰ ئامانج
مهران مصطفوی ئەم داواکارییە ڕێک دەخات

لە کوردی بەردەست نییە

نویسنده دادخواست: دکتر مهران مصطفوی ـ استاد دانشگاه، پژوهشگر اثر شیمیایی پرتوها و ذرات هسته‌ای

هموطنان،با امضای این دادخواست بر ضرورت یک توافق ملی درباره‌ سیاست هسته‌ای تأکید بگذارید. ضرورت چنین اتحاد نظری از آنجا برمی‌آید که جمهوری اسلامی طی دو دهه سیاستی را پیش برده است که در گام اول آن به شکل مخفیانه در صدد ساخت تسلیحات اتمی برآمد و در گام‌ بعدی با شعار «انرژی هسته‌ای حق مسلم ماست» ضمن استفاده از احساسات ملی‌گرایانه‌ مردم، مدام هزینه بر هزینه افزود و بالاخره در گام آخر با تن دادن به برجام، سیاست هسته‌ای را «حیثیتی» کرد - به نحوی که اکنون امنیت ملی و آینده‌ اقتصاد و معیشت و محیط زیست کشور ما را فرجامی هولناک تهدید می‌کند.

برای به‌دست‌آوردن ارزیابی درست از سیاست هسته‌ای، قبل از هر چیز، ما ایرانیان باید به پرسش‌های اساسی زیر پاسخ دقیق بدهیم:۱ ـ آیا ایران برای تأمین انرژی، نیاز به استفاده از انرژی هسته‌ای دارد؟ آیا در ایران، استفاده از انرژی هسته‌ای، از لحاظ اقتصادی، به‌صرفه است؟۲ ـ برای استفاده از یک یا دو یا حتی سه نیروگاه هسته‌ای (با خرید دو نیروگاه دیگر از روسیه در بهترین شرایط، ایران تا ۱۰ سال دیگر سه نیروگاه خواهد داشت)، آیا ایران به صنعت غنی‌سازی اورانیوم نیاز دارد؟ ایا ایران اورانیوم لازم را برای غنی کردن دارد؟ آیا روس‌ها در این مدت به ایران اجازه داده‌اند از اورانیوم غنی شده خود در سوخت نیروگاه بوشهر استفاده کند؟۳ ـ آیا برای انجام پژوهش‌های هسته‌ای و پیشبرد صنعت هسته‌ای، ایران نیاز به راکتور آب سنگین دارد؟

از دید کارشناسانه پاسخ همه این پرسش‌ها منفی است.

هرگاه از تجربه‌ برجام درس بگیریم و نخواهیم بیگانگان همچنان در باره کشور ما تصمیم بگیرند، نیاز به یک توافق ملی در درون ایران، بر سر سیاست هسته‌ای داریم. این توافق اساسی است چراکه در هیچ کشوری از کشورهای دنیا، این اندازه سرمایه‌های ملت برباد داده نشده‌است که در ایران، به‌نام سیاست خانمان‌سوز هسته‌ای، هدر داده شده و می‌شود.

از همه‌ مردم ایران و نیز از روشنفکران، استادان دانشگاه، پژوهشگران، و دانشجویان می‌خواهم: برای آنکه به جمهوری اسلامی اجازه ندهیم به این سیاست هسته‌ای فاجعه‌بار ادامه دهد، برای اینکه به قدرت‌های خارجی اجازه ندهیم همچنان صاحب تصمیم در باره سرنوشت ما باشند، بحث برای رسیدن به توافق بر سر خواست‌های زیر را آغاز کنند.

مسئله اتمی، قبل از هر چیز یک مسئله داخلی است و تصمیم‌گیرنده در باره آن، مردم ایران هستند. از این‌رو، به اتفاق، در مقام دفاع از استقلال ایران و برای پایان دادن به سیاست‌های ماجراجویانه جمهوری اسلامی و خلاصی از بحران اتمی و هزینه‌های نجومی آن، و سو استفاده بیگانگان از جمله امریکا، اسرائیل، روسیه، و چین از ضعف مفرط ایران، بکوشیم که مردم ایران، با آگاهی بی‌خدشه از ماهیت بحران اتمی، در دو خواست زیر به عزم ملی برسند:

• توقف فوری و کامل غنی‌سازی اورانیوم در ایران• توقف هر گرونه پروژه ساختن راکتور آب سنگین

با امضای این دادخواست بر ضرورت توافق بر سر این دو خواسته مُهر تأیید بگذاریم.

ڕووداوەکانی ئەم دواییە

  • شوێنی واژۆکان

    پارێزگا ژمارەی واژۆکان
    پارێزگای ئەلبۆرز 5
    پارێزگای ئەرده‌بیل 1
    پارێزگای بوشێهر 1
    پارێزگای چوارمەحاڵ و بەختیاری 0
    پارێزگای ئازەربایجانی ڕۆژهەڵات 0
    پارێزگای فارس 4
    پارێزگای گیلان 0
    پارێزگای گۆڵستان 1
    پارێزگای هەمەدان 1
    پارێزگای هۆرمۆزگان 1
    پارێزگای ئیلام 1
    پارێزگای ئیسفەهان 7
    پارێزگای کرمان 1
    پارێزگای کرماشان 0
    پارێزگای خوزستان 5
    پارێزگای کۆهگیلویە و بۆیرەحمەد 1
    پارێزگای کوردستان 1
    پارێزگای لۆرستان 1
    پارێزگای مه‌رکه‌زی 2
    پارێزگای مازەندەران 1
    پارێزگای خوراسانی باکوور 1
    پارێزگای قەزوین 0
    پارێزگای قوم 0
    پارێزگای خوراسانی ڕەزەوی 3
    پارێزگای سێمنان 0
    پارێزگای سیستان و بەلووچستان 0
    پارێزگای خوراسانی باشوور 0
    پارێزگای تاران 28
    پارێزگای ئازەربایجانی ڕۆژئاوا 1
    پارێزگای یەزد 0
    پارێزگای زەنجان 0
    ئەم داواکارییە تا ئێستا واژۆی 491 ی وەرگرتووە. نزیکەی 57%ی واژۆکان لە ئێرانەوە دێن. نزیکەی 43%ی واژۆکان لە دەرەوەی ئێرانەوە دێن. بزانە چۆن دادخاست نەخشەی واژۆ دروست دەکات.
  • نوێترین واژۆەکان

    1. امضا با تلگرام 

    2. امضا با تلگرام 

  • مهران مصطفوی ئەم داواکارییەی ڕێکخست

داواکارییە پەیوەندیدارەکان

داواکاری بۆ ماف و بەدیهێنانی دادپەروەری

دەنگی خۆتان بەرز بکەنەوە. داوایەک بنووسن. هەرکەسێک دەتوانێت داواکاری لەسەر هەر بابەتێک پێشکەش بکات.

داواکارییەک بنووسە