ارسلان خودکام (سهرابی) در سال ۱۳۹۷ در یک دادگاه نیمساعته توسط دادسرای نظامی ارومیه به اعدام محکوم شد. جرم او را «جاسوسی برای احزاب کُرد» اعلام کردند. تنها «مدرک» جرم، چند پیام اینستاگرامی با یکی از خویشاوندان همسرش بوده، خویشاوندی که گفته میشود عضو حزب دموکرات کردستان بودهاست. بنا به گفتهی «عفو بینالملل» ارسلان خودکام در محاکمهای ناعادلانه که سیدقیقه طول کشیده با استناد به «اعترافاتی» که زیر شکنجه به دست آمده به مرگ محکوم شدهاست. همسر ارسلان خودکام نیز به خاطر گرفتن این «اعترافات» مدتی در زندان مورد اذیت و آزار شدید قرار گرفته بودهاست.
حیدر قربانی، زندانی سیاسیِ دیگرِ کُرد، در سال ۱۳۹۵ به جرم عضویت در حزب دموکرات کردستان و «معاونت در قتل چند عضو سپاه» دستگیر و با حکمِ دادسرای سنندج به اعدام محکوم شد. «پرس تی وی» نیز با پخش «اعترافات» او، بر حکم اعدام مُهر تأیید زد. این «اعترافات» زیر شکنجه در بازداشتگاه اطلاعات سنندج به زور از قربانی اخذ شدهاست.
اکنون دیوان عالی، زیر فشار اطلاعات سپاه پاسداران، احکام اعدام این دو زندانی را تأیید کرده و ارسلان خودکام و حیدرقربانی در آستانهی اعدام قرار گرفتهاند.
ما امضاکنندگان این دادخواست از قوه قضاییه میخواهیم که این حکمها را لغو کند و اجازه دهد که این زندانیان به وکیلهای منتخبِ خود دسترسی داشته باشد. اعترافاتی که با شکنجه و به زور اخذ شده فاقد اعتبار قانونی است. تنها یک هیأت قضایی بیطرف میتواند «مدارک جرم» را بررسی کند. پیامهای علنی و آشکار اینستاگرامی ارسلان خودکام با خویشاوندان در هیچ دادگاه عادلی نمیتواند مدرک «جاسوسی» به حساب بیاید. ارسلان خودکام و حید قربانی بیگناه هستند و نباید اعدام شوند.
بهروز رسانی: حیدر قربانی روز ۲۸ آذر ۱۴۰۰ به طور «مخفیانه» اعدام شد. بنا به گزارش ههنگاو، حکم اعدام او «به طور مخفیانه و بدون اینکه اجازه آخرین ملاقات با خانوادهاش به وی داده شود»، اجرا شده است.
بهروز رسانی: حیدر قربانی روز ۲۸ آذر ۱۴۰۰ به طور «مخفیانه» اعدام شد. بنا به گزارش ههنگاو، حکم اعدام او «به طور مخفیانه و بدون اینکه اجازه آخرین ملاقات با خانوادهاش به وی داده شود»، اجرا شده است.
امضا با تلگرام