اگر شما زن باشید، متأهل هم باشید، و بخواهید به عنوان داندانپرشک در دورههای تخصصی دانشگاهی ادامه تحصیل بدهید جلو شما را میگیرند! اگر همهی شرایط را داشتهباشید و پذیرش گرفتهباشید و حتی دندانپزشکی خبره باشید، شما هنوز صغیر محسوب میشوید! شما نیاز به جواز ورود دارید و این جواز ورود را یک مرد باید صادر کند.
ریشهی این اجبار به ماده ۱۱۱۴ قانون مدنی باز میگردد. در این ماده آمده است «زن باید در منزلی که شوهر تعیین میکند سکنی کند، مگر آن که اختیار تعیین منزل به زن داده شده باشد.» وزارت بهداشت و درمان میخواهد پیشاپیش از شوهر ضمانت بگیرد که او با استفاده از این ماده همسرش را از محل کار خود به عذر دوری از محل اقامت نتواند فرابخواند.
شوهر شما باید قبول کند که «فرم تعهدنامهی همسران خانمهای متأهل قبول شده در دورههای تخصصی دندانپزشکی» را امضا کند و با این کار تعهد بسپارد که پس از پایان دورهی آموزشی، شما حق دارید در محلی که خود مایل هستید یا توسط وزارت بهداشت تعیین میشود زندگی و خدمت کنید. وزارت میداند در این نظام «شوهر» همه کاره است و باید پیشاپیش رضایت او را برای اموری که به شما مربوط میشود جلب کرد! حق سکونت شما با شوهر شماست. از آنجا که تعیین محل مسکن با شوهر است، در عمل تعیین محل کار هم به دست او میافتد.
با این کار، وزارت بهداشت و درمان در پیروی از قوانین جمهوری اسلامی تصمیم متخصص شدنِ شما و سپس محل کار شما را موکول به تعهد شوهر شما کردهاست. فقط امضای شوهر شما میتواند به شما اجازه ادامه تحصیل در دوره تخصصی دندانپزشکی را بدهد.
اگر شما زن باشید و بخواهید به عنوان داندانپزشکِ متخصص در محلی که خود مایل هستید به کار بپردازید، باید این تحقیر برای شما گران بیاید. باید به این طوق بندگی اعتراض کنید. باید این تبانی مردانه میان دولت اسلامی و شوهران را به خاطر تبعیض جنسیتی محکوم کنید! با امضای این دادخواست به قانونگذاران کشور و به وزارت بهداشت بگویید که میان دندانپزشکان تبعیضی بر اساس جنسیت یا وضعیت تاهل نباید باشد. شوهر مالک زن خود نیست، تنها همسر اوست. شرط تعهد شوهر برای ورود به دوره تخصصی دندانپزشکی باید برداشته شود! به این نابرابری و تبعیض در بالاترین سطوح نظام آموزش پزشکی پایان دهید!
امضا با تلگرام